Praca poświęcona studiom literaturowym doniesień dotyczących polimerów przewodzących, osadzanych na metalach aktywnych. Zastosowanie polimerów przewodzących jako warstw antykorozyjnych oraz elektrokrystalizacja metali na polimerach przewodzących zostały zebrane i przedstawione w tej pracy.

Autorzy przywołują 89 pozycji literaturowych dotyczących użycia polimerów elektroaktywnych w ochronie metali przed korozją. Wykazano, że najczęściej wykorzystywany w tym celu jest polipirol. Przytoczone prace dotyczą ochrony stali, aluminium, cynku oraz stopów magnezu.

Właściwości warstw polimerowych poli(3,4-etylenodioksytiofenu)z cząstkami platyny zbadano pod względem zastosowania do reakcji utlenienia związków organicznych. Stwierdzono, bez wnikania w mechanizmy i kinetykę reakcji, że właściwości fizyczne jak i chemiczne (zdolność do katalizowania reakcji utlenienia alkoholi) zależą od materiału podłoża: Pt, węgiel szklisty, tytan, złoto.