Abstract

W rozprawie podjęto problematykę energetycznych skutków pękania zmęczeniowego okrętowych wałów napędowych w kontekście ich diagnozowania. Dokonano parametrycznej i konstrukcyjnej klasyfikacji okrętowych układów napędowych z zawężeniem obszaru typów okrętów najbardziej podatnych na pęknięcia zmęczeniowe wałów okrętowych. Przeprowadzono badania modelowe na stanowisku wytrzymałościowym odzwierciedlającym pracę okrętowej linii napędowej w warunkach utraty wymaganej współosiowości. Proces wysokocyklowego zmęczenia wału napędowego ujęto w aspekcie energetycznym z zastosowaniem obserwatorów stanu procesu odnoszących się do działania wału napędowego. Zastosowana funkcja działania wartościuje generowane dodatkowe procesy towarzyszące obracaniu się linii wałów. Są to tak zwane procesy resztkowe, które ujawniają się w postaci: drgań mechanicznych, wydzielania ciepła i emisji fal sprężystych generowanych w materiale konstrukcyjnym. Końcowym rezultatem badań energetycznych procesu zmęczenia materiału wału były równania opisujące jego trwałość zmęczeniową. Natomiast głównym celem utylitarnym rozprawy doktorskiej było opracowanie metodyki diagnozowania zmęczenia wałów w okrętowych układach napędowych, poddanych utracie współosiowości, w warunkach eksploatacji – bez wyłączania ich z ruchu.

Author (1)