Abstract

Każdego roku w wypadkach drogowych na świecie życie traci prawie 1,3 mln osób, co oznacza prawie niemal 3 tys. ofiar dziennie,. Tyle samo zabitych w ruchu drogowym odnotowujemy rocznie w Polsce. Ekonomiczne straty w wyniku tych wypadków wynoszą ok. 2% światowego PKB. W roku 2010 Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) przyjęła rezolucję pt. „Dekada działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego na lata 2011 – 2020” rozpoczynającą systematyczne wdrażanie sprawdzonych i skutecznych działań profilaktycznych na poziomie ogólnoświatowym. Działania te zgrupowano w pięciu filarach, z których z punktu widzenia niniejszej pracy - najbardziej interesującym jest „Bezpieczna droga” Jednym z istotnych działań realizowanych w ramach tego filaru jest systematyczna eliminacja dróg o wysokim ryzyku poprzez zastosowanie nowoczesnych metod zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej (Zarządzanie BID). W 2008 roku, w celu podniesienia poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego do poziomu najbezpieczniejszych państw UE Komisja Europejska opracowała i wdrożyła Dyrektywę 2008/WE/96 (Dyrektywa) w sprawie zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej Intencją Komisji Europejskiej było ustanowienie odpowiednich narzędzi do poprawy bezpieczeństwa infrastruktury drogowej w ramach transeuropejskiej sieci drogowej. Rozwijanie i udoskonalanie narzędzi, wykorzystywanych w systemach Zarządzania BID, z wykorzystaniem aparatu naukowego, umożliwi uzupełnienie macierzy zawierającej metody zarządzania ryzykiem w inżynierii drogowej. Koncepcja metody przedstawiona w pracy habilitacyjnej pt „Metoda zarządzania ryzykiem w inżynierii drogowej” prof. Jamroza była kluczową motywacją podjęcia pracy badawczej. Głównym celem rozprawy doktorskiej jest opracowanie użytecznych modeli szacowania wybranych miar bezpieczeństwa ruchu drogowego na długich odcinkach dróg krajowych z wykorzystaniem metodyki opartej na zarządzaniu ryzykiem w inżynierii drogowej.

Author (1)