Wielokonfiguracyjna metoda Diraca-Focka (MCDF) jest jedną z najbardziej zaawansowanych metod obliczeniowych mechaniki kwantowej. Pozwala na znajdowanie zarówno (relatywistycznych) stanów związanych jak i stanów, w których jeden lub więcej elektronów należy do widma ciągłego (z uwzględnieniem korelacji między nimi). Elektryczne momenty dipolowe atomów (EDM) można rozumieć jako nieregularności w rozkładzie ładunku elektrycznego, mające w atomach diamagnetycznych kilka źródeł: oddziaływania typu tensor-pseudotensor między elektronami a jądrem atomowym, pseudoskalar-skalar między elektronami a nukleonami, twierdzenie Schiffa oraz moment dipolowy elektronów. Wypadkowy moment dipolowy atomów jest znikomo mały, ale jego istnienie jest przewidziane w modelu standardowym, a jego manifestacją jest obserwowane łamanie zasady zachowania parzystości i inwersji czasu. Doświadczalnie zmierzone są tylko górne oszacowania wielkości EDM dla wybranych atomów, dzisiejsza aparatura jest zbyt mało precyzyjna, aby dokonać pomiarów bezwzględnych wartości. Teoretyczne wartości EDM obliczano do tej pory wieloma metodami (m.in. wielociałowy rachunek zaburzeń, przybliżenie RPA, metoda Diraca-Focka i inne). Wykorzystywano również metodę MCDF, jednak bez uwzględniania wpływu elektronów kontinuum i korelacji między nimi, co czyni rachunki niepełnymi i jest głównym zarzutem recenzentów. Pojedyncze działanie naukowe proponowane do realizacji w ramach projektu (zaplanowane na 12 miesięcy) polega na przeprowadzeniu wstępnych badań mających na celu wykorzystanie metody MCDF do oszacowania wpływu elektronów swobodnych na EDM. Efektem projektu będą: przyrost wiedzy, zaprezentowanie wyników na dwóch specjalistycznych konferencjach naukowych, wysłanie do druku co najmniej jednej publikacji naukowej, decyzja o ewentualnym kontynuowaniu badań na szerszą skalę, dla kolejnych atomów, ułatwienie kariery naukowej wnioskodawcy, poprzez zdobycie praktyki i nowej wiedzy w zakresie wykorzystywania metody MCDF do obliczeń atomowych. Jednocześnie zostanie umocniona naukowa współpraca polsko-litewska, co będzie miało znaczenie w planowanym wystąpieniu o realizację wspólnego projektu finansowanego przez NCN i jego litewskiego odpowiednika.