Abstract

Hulajnoga zalicza się do urządzeń transportu osobistego (UTO), które usprawniają i przyspieszają poruszanie się w mieście. Podobnie jak rower, hulajnoga przyczynia się do zmiany nawyków transportowych mieszkańców współczesnych miast. Ostatnio uświadomiono sobie ogromny potencjał UTO w zakresie wzbogacania form aktywnej mobilności miejskiej. Współczesna myśl urbanistyczna skupia się na potrzebie rozwiązywania problemów, spośród których jednymi z najważniejszych są transport i jakość przestrzeni publicznej. Ograniczenia przestrzenne, ekologia i potrzeba fizycznej aktywizacji mieszkańców wskazują na rosnące znaczenie rozwoju transportu publicznego oraz mobilności aktywnej, opartej na ruchu pieszym, rowerowym oraz coraz popularniejszych UTO. UTO otwierają szansę na wypełnienie luki w modelu mobilności miejskiej, obsługując odległości zbyt duże dla pieszych, a zbyt krótkie dla rowerów, przyczyniając się do rozwiązania problemu "pierwszej i ostatniej mili". Ten rodzaj mobilności, oparty na transporcie zbiorowym i UTO, określamy w naszych badaniach mianem "hybrydowej mobilności miejskiej". HMM to model transportu zakładający łączenie różnych form mobilności z UTO. Możliwość wyboru różnych form mobilności, które w danym momencie są najbardziej odpowiednie, buduje poczucie komfortu i optymalizuje wykorzystanie przestrzeni, co czyni miasto bardziej przyjaznym. Równie ważna jest koordynacja aktywnych form mobilności (pieszych, rowerów i UTO) z transportem publicznym i projektowanie odpowiednich węzłów przesiadkowych. Hybrydowa mobilność miejska i urządzenia transportu osobistego znakomicie wpisują się w ideę miasta zwartego, dostępnego, ekologicznego, zdrowego i aktywnego. W kwietniu 2017 roku na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej rozpoczęło działalność koło naukowe Hulaj Urban Squad. Głównymi zagadnieniami badawczymi koła są przede wszystkim problemy aktywnej mobilności miejskiej ze szczególnym uwzględnieniem UTO, jako istotnego komponentu mobilności miejskiej.

Authors (2)