Abstract

Prawidłowe oszacowanie ilości ścieków sanitarnych odprowadzanych z danej jednostki administracyjnej jest niezmiernie istotnym zagadnieniem. Odgrywa ono znaczącą rolę zarówno z punktu widzenia poprawnego i efektywnego funkcjonowania systemu kanalizacyjnego, jak i ma swoje przełożenie także na inne zagadnienia, m.in. natury sanitarnej, technicznej, projektowej, ekologicznej, a także kwestie formalno-prawne oraz ekonomiczno-finansowe. Niestety, brak ścisłych uregulowań w kwestii metod określania ilości ścieków stwarza możliwość dość elastycznego podchodzenia do zagadnienia, a tym samym może prowadzić do znaczących zaniedbań, konfliktów między gminami, czy wreszcie błędnych oszacowań, mających bardzo często poważne konsekwencje finansowe. W artykule przedstawiono wybrane aspekty związane z zastosowaniem równania Manninga do potrzeb szacowania ilości ścieków sanitarnych. Metoda ta - choć powszechnie uznawana za niezmiernie prostą i łatwą w aplikacji - przy niewłaściwej interpretacji prowadzi do znaczących błędów w wynikach. Niestety, "życie" dostarcza dowodów, że tego typu błędy zdarzają się w praktyce. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi, zarówno osób wykonujących tego typu obliczenia, jak i ich odbiorców, na niektóre nieprawidłowości w praktycznym zastosowaniu równania Manninga do przypadku szacowania ilości ścieków. Nieprawidłowości te mogą w konsekwencji prowadzić do znaczących różnic w wynikach obliczeń, tym samym potwierdzając fakt, że niekiedy "oczywiste" procedury obliczeniowe w praktyce okazują się bardzo wrażliwe na nieprawidłowe założenia.

Author (1)