Abstract

Zmiany klimatyczne, kurczące się zasoby naturalne oraz niekontrolowany rozrost obszarów zurbanizowanych to główne problemy i wyzwania stawiane przed współczesnymi miastami. Miasta generują jednocześnie największe potrzeby wodne, szczególnie wody najwyższej jakości, głównie na potrzeby konsumpcji swoich mieszkańców. Same procesy urbanizacyjne wywołują zmiany w środowisku przyrodniczym wpływając negatywnie na dostępność i jakość zasobów wodnych. Praca stanowi głos w dyskusji nad sposobami radzenia sobie z tak postawionymi wyzwaniami. Jej przedmiotem jest analiza możliwości wykorzystania wód opadowych jako elementu integrującego strukturę przyrodniczą miasta i budującego jego Zieloną Infrastrukturę rozumianą jako element niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania miasta. Podstawowym celem pracy jest ustalenie relacji pomiędzy ZI a wodami opadowymi oraz zaproponowanie rozwiązania modelowego umożliwiającego wdrożenie systemu ZI w Gdańsku. Charakter i złożoność, niemieszczącej się w jednej dziedzinie tematyki, wymaga interdyscyplinarnego ujęcia. Koncepcja ZI powinna być postrzegana jako współczesny obszar badawczy i wdrożeniowy w ramach planowania przestrzennego. Pomimo, że korzysta z wielu koncepcji zaczerpniętych z ekologii krajobrazu, planowania i geografii, przenosi te pomysły w celu opracowania całościowego i dynamicznego podejścia do planowania krajobrazu. Zaproponowane w pracy modele wdrożeniowe, w związku z różną skalą zastosowania, stać się mogą narzędziem projektowania ZI zarówno dla planistów i urbanistów, architektów jak i architektów krajobrazu. Uniwersalne, wariantowe rozwiązania modelowe mogą znaleźć zastosowanie zarówno przy projektowaniu obiektów zielonej i szarej infrastruktury Gdańska, jak i miast o zbliżonych uwarunkowaniach. Omawiana rozprawa doktorska stanowi głos w dyskusji na temat wdrażania koncepcji ZI w strukturę miasta, proponując autorskie ujęcie oparte na zarządzaniu wodami opadowymi, zarysowując pole dalszych badań naukowych.

Author (1)