Wyszukiwarka
Abstrakt
Pojęcie aromatyczności zagościło w chemii, kiedy to August W. Hofmann użył go do opisu pewnej grupy kwasów karboksylowych. W 1856 ukazał się jego artykuł "On insolinic acid", gdzie opisywał on utlenianie kwasu kuminowego kwasem chromowym. Stwierdzenie "kwasy aromatyczne" pojawia się tam dwukrotnie, jednak bez żadnego wyjaśnienia. Z czasem wszystkie związki o wysokim stopniu nienasycenia oraz nadzwyczajnej trwałości (czyt. pochodne benzenu) zaczęto nazywać aromatycznymi. Dopiero w 1865 roku, po nieudanych próbach wielu naukowców, August Kekulé zasugerował względnie poprawną strukturę benzenu. Dane uzyskane przy pomocy dyfrakcji rentgenowskiej na monokrysztale benzenu przeprowadzone w 1928 przez Ernesta G. Coxa dowiodły jednak, że wszystkie wiązania w cząsteczce C6H6 są równe. W 1931 roku Erich Hückel wykorzystał równanie Schrödingera (sformułowane zaledwie 5 lat wcześniej) do opisu cząstki na okręgu. W rezultacie zaproponował on regułę 4n + 2. Obecnie znanych jest wiele związków chemicznych o wysokim stopniu nienasycenia, które nie ulegają reakcjom addycji. Wiele z nich nie spełnia reguły Hückla (jak np. wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne i fulereny). Nową klasą są związki aromatyczne o topologii Möbiusa, którymi rządzą odwrotne reguły aromatyczności.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Wielowymiarowość i perspektywy nauki za progiem XXI wieku
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2012
- Opis bibliograficzny:
- Okuniewski A.: Hückel i Möbius - zjawisko aromatyczności dawniej i dziś// Wielowymiarowość i perspektywy nauki za progiem XXI wieku/ ed. red. nauk. E. Widawska, K. Kowal. Częstochowa: Wydawnictwo AJD, 2012,
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 216 razy