Abstrakt

Ze względu na postępującą urbanizację terenów miejskich, wody opadowe zostają coraz szybciej od-prowadzane do odbiorników, jakimi są zazwyczaj niewielkie cieki powierzchniowe. Wiąże się to ze zwiększonymi przepływami w potokach i gwałtowniejszym przebiegiem wezbrań. Przepustowość koryt jednak pozostaje w większości przypadków niezmienna. Ponieważ powstawały one w wyniku na-turalnych procesów lub też są to konstrukcje wybudowane wiele lat temu, często nie są w stanie przejąć całości wód opadowych. Prawidłowe określenie przepustowości cieku wymaga szczegółowej i wnikliwej analizy, dlatego ważne jest, aby prawidłowo zlokalizować odcinki newralgiczne, które podczas wezbrania mogą stanowić kluczowe dla zagrożenia powodziowego punkty. Ze względu na długość procesów, w wyniku których powstawały rzeki oraz wiele lat ingerencji człowieka w ich kształt, cieki na terenach zurbanizowanych charakteryzuje nadzwyczaj duża różnorodność i dlatego szczególnie ważne jest wykorzystanie odpowiednich metod do analizy hydraulicznej poszczególnych ich części. W pracy dokonano wstępnej analizy przepustowości koryta na przykładzie potoku Strzyża w Gdańsku mającej na celu określenie, dla których odcinków cieku należałoby w pierwszej kolejności dokonać szczegółowych obliczeń. Obliczono wielkości maksymalne przepływów mieszczących się w korycie potoku dla odpowiednio wybranych przekroi oraz dokonano zestawienia ich z przepływami miarodajnymi, w celu prawidłowej interpretacji wyników. W podsumowaniu, na podstawie wyników obliczeń oraz wizji lokalnej, określono wstępnie sposób dalszej analizy przepustowości koryta oraz określono, które z rozpatrywanych odcinków można uznać za newralgiczne.

Autor (1)