Wyszukiwarka
Abstrakt
Śródlądowy transport wodny nie jest w Polsce dostatecznie rozbudowany. Żeglugę rzeczną ułatwiają na naszym terytorium takie warunki naturalne jak gęstość i układ sieci wodnej oraz mały spadek rzek - natomiast niekorzystnymi dla niej są: niestałość wodostanów i znaczna ilość niesionego przez rzeki rumowiska oraz zamarzanie wód w zimie. Główną osią dróg wodnych Polski jest Wisła z powodu swego centralnego położenia wielkości i łatwości połączenia z sąsiednimi dorzeczami. Głównymi portami na Wiśle są: Kraków, Sandomierz, Warszawa, Płock, Włocławek, Toruń, Bydgoszcz, Grudziądz, Chełmno, Tczew i oczywiście Gdańsk. Znaczne wahania wodostanów i zmienność koryt rzecznych powoduje konieczność prac regulacyjnych, które zaledwie w części zostały przeprowadzone i nie odpowiadają potrzebom żeglugi. Na odcinkach nieuregulowanych tworzą się przemiały i łachy, stwarzające podstawowe trudności nawigacyjne w postaci zwężenia szlaku żeglownego, małych głębokości (0,60 m w ciągu 190 dni okresu nawigacyjnego) i ostrych zakoli.
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku w języku o zasięgu międzynarodowym
- Tytuł wydania:
- Nowe trendy w naukach inżynieryjnych 2. T. II strony 148 - 156
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2012
- Opis bibliograficzny:
- Jerzyło P.: Strategia rozwoju drogi wodnej - wymagana głębokość toru wodnego// Nowe trendy w naukach inżynieryjnych 2. T. II/ ed. pod red. M. Kuczera. Kraków: Creativetime, 2012, s.148-156
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 81 razy