Abstrakt

Użycie cieczy jonowej do usuwania LZO jest limitowane przez rozpuszczalność usuwanych związków. Dane literaturowe sugerują, że ciecze jonowe jako faza membranowa mogą być z powodzeniem stosowane do selektywnej separacji węglowodorów aromatycznych z mieszanin węglowodorów aromatycznych i alifatycznych. Przedmiotem pracy było kompleksowe opisanie procesu separacji LZO z fazy gazowej z uwzględnieniem czynników wpływających na efektywność procesu. Badania objęły ciecze jonowe zawierające kombinacje kationów imidazoliowych, amoniowych, pirolidyniowych i pirydynowych oraz anionów: bis(trifluorometylosulfonylo)imidku i trifluorometanosulfonianu. Jako nośniki zastosowano polimery: PP, PVDF, PA i PES oraz spieki szklane otrzymane według procedury własnej. Uzyskane wyniki umożliwiły ocenę przydatności immobilizowanych membran ciekłych do separacji LZO z fazy gazowej. Wykazano, że budowa chemiczna cieczy jonowych, struktura nośnika oraz ich zwilżalność przez ILs, warunkuje otrzymanie stabilnych ciekłych membran. Ponadto, wytrzymałość mechaniczna zależna jest od procesu pęcznienia polimerów, prowadzono zatem pomiary zmian grubości nośników pod wpływem ich oddziaływania z cieczami. Dowiedziono również, że ciecze jonowe to związki działające selektywnie, a na proces transportu znaczący wpływ mają właściwości fizykochemiczne ILs. Uzyskane wyniki poszerzają stan wiedzy na temat separacji lotnych związków organicznych z mieszanin gazowych z zastosowaniem membran wysycanych cieczami jonowymi.

Autor (1)