Rozwój nowych metod frakcjonowania ziaren zbóż przyczynia się do zwiększenia potencjału ich wykorzystania jako surowca w wielu branżach przemysłu, m.in. kosmetycznym, farmaceutycznym, chemicznym, spożywczym oraz do celów dietetycznych i leczniczych. Technika suchego frakcjonowania polega na wykorzystaniu sił hydrodynamicznych i mechanicznych w celu zniszczenia wiązań wewnętrznych i spowodowania rozpadu materiału. Zmniejszeniu wielkości cząstek do poziomu mikronów towarzyszą zmiany właściwości strukturalnych, fizykochemicznych i funkcjonalnych. Właściwości takie jak rozpuszczalność, odczucie w ustach, wchłanianie wody, szybkość reakcji i uwalnianie smaku są poprawione w skali mikronowej dzięki zwiększeniu pola powierzchni materiału podawanego frakcjonowaniu. Frakcjonowanie obejmujące etap mikronizacji surowca prowadzi do pożądanych zmian we włóknach nierozpuszczalnych, wpływających na jego właściwości fizykochemiczne i poprawiających funkcje fizjologiczne, zwiększając tym samym jego zastosowanie w przemyśle spożywczym (poprawia wskaźników kałowych, zmniejszenie aktywności niepożądanych enzymów bakteryjnych, poprawa zdolność zatrzymywania wody (WHC), zdolności zatrzymywania oleju (OHC). Wskutek zwiększenia powierzchni właściwej materiału w teorii możliwe będzie także zwiększenie zdolności antyoksydacyjnej, stabilności produktu, zmniejszenia synerezy itp. Inne techniki mikronizacji, takie jak zamrażanie rozpyłowe w cieczy i mikronizacja in situ, nie zostały zbadane w żywności, które zostały dobrze wyjaśnione w tym artykule z perspektywami na przyszłość. Celem niniejszego przeglądu jest dostarczenie krytycznej oceny wpływu różnych technik mikronizacji na właściwości żywności, pigmenty, przeciwutleniacze, ekstrakty i produkty mleczne, które mogą zwiększyć zastosowanie tych technik wraz z produktami przez nie modyfikowanymi; w przemyśle spożywczym. Przegląd ten ma duży potencjał dostarczenia cennych informacji przetwórcom żywności w zakresie wyboru odpowiedniej techniki mikronizacji (mielenie, płyn w stanie nadkrytycznym, homogenizacja i elektrorozpylanie) dla żywności stałej i płynnej.Metoda suchego frakcjonowania jest rozwiązaniem, które ze względu na uzyskiwany stopień rozdrobnienia surowca pozwala na poprawę właściwości reologicznych produktów spożywczych oraz dostępności składników pokarmowych.