Abstrakt
W czasie analiz i studiów przedwykonawczych dotyczących budowy nowych i modernizacji istniejących tras tramwajowych, bardzo często zakładane są nierealne czasy przejazdów, które weryfikuje się już po oddaniu linii do eksploatacji i przeprowadzeniu badań obserwacyjnych. Problematyczne wydaje się określenie, przed zakończeniem inwestycji, rzeczywistej prędkości jazdy, jak również strat czasu powstających w miejscach potencjalnych zatrzymań oraz określenie możliwości i wielkości skrócenia czasu jazdy na liniach istniejących. Dotychczasowe, analityczne podejście do obliczeń trakcyjnych, oparte na założeniach stałego przyspieszenia rozruchu i hamowania, wymaga sprawdzenia dla otwartej w 2007 r. w Gdańsku trasy Centrum – Chełm Witosa, gdzie pochylenia podłużne trasy dochodzą do 5,5%. W artykule scharakteryzowano problem niewielkiej prędkości komunikacyjnej tramwajów w Gdańsku, która nie wzrosła pomimo inwestycji infrastrukturalnych. Przedstawiono algorytm obliczania prędkości normatywnej i maksymalnej możliwej do osiągnięcia. Opisano metody badawcze i porównano obliczenia teoretyczne z wynikami badań obserwacyjnych.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
- Wersja publikacji
- Accepted albo Published Version
- Licencja
- otwiera się w nowej karcie
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja w czasopiśmie
- Typ:
- artykuły w czasopismach recenzowanych i innych wydawnictwach ciągłych
- Opublikowano w:
-
Przegląd Komunikacyjny
strony 17 - 22,
ISSN: 0033-2232 - Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2015
- Opis bibliograficzny:
- Szmagliński J.: Analiza odcinków generujących straty czasu w transporcie tramwajowym// Przegląd Komunikacyjny. -., nr. 6 (2015), s.17-22
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 117 razy