Abstrakt

W rozprawie podjęto przedstawienie dwóch głównych składowych krajobrazu kulturowego portu gdyńskiego - przestrzeni portowej jako zrealizowanej myśli planistycznej oraz zbudowanymi na terenie kompleksu obiektami architektonicznymi. Analiza zasobu w jego najistotniejszym - z punktu widzenia dziedzictwa kulturowego - podejściu historycznym okresu dwudziestolecia międzywojennego dowodzi znacznych, tkwiących w nim, wartości historycznych. Pokazano to, na przykładzie historii procesu budowy zespołu portowo-przemysłowego w Gdyni. Ważne okazało się przedstawienie nie tylko dziejów powstania, twórców i ich etosu zawodowego, lecz również źródeł inspiracji i rozwiązań stylowych na tle przemian zachodzących w architekturze w pierwszej połowie XX wieku. Architektura historycznych budynków portu gdyńskiego prezentuje najbardziej charakterystyczne cechy stylowe tamtego okresu. W industrialnej przestrzeni portu miały szanse powstać śmiałe realizacje modernizmu, będące głównie pod wpływem głównie awangardowych jego odmian - konstruktywizmu i funkcjonalizmu. Zabudowa kompleksu architektonicznego stanowi wyrazisty obraz epoki. Jednocześnie ilość wybitnych i bardzo interesujących dzieł architektonicznych na tym terenie świadczy o wysokim kunszcie projektantów. Całość przedstawionej problematyki ma na celu przyczynić się do opracowania właściwych praktyk postępowania w celu podtrzymania spójnego obrazu kulturowego portu. Zgromadzony i poddany analizie materiał powinien stać się także podstawą źródłową w procesie propagowania walorów kulturowych i uświadamiania o tkwiących w tej przestrzeni wartościach.

Autor (1)