Abstrakt
Wiosna roku 2020 została zapisana emocjami, które należy zaliczać do tych niepożądanych. Praca on-line stała się jedyną możliwą formą pracy z zespołem. Prekursorem pomysłu wirtualnego chóru był amerykański kompozytor i dyrygent Eric Whitacre. Eric wybrał do wykonania przez chór wirtualny utwory posiadające wspólne cechy. Kolejnym poruszanym zagadnieniem jest stworzenie przestrzennego dźwięku. Technologia na której opiera się dźwięk przestrzenny nazywana jest ambisonią. Niewątpliwe walory chórów wirtualnych, i ich możliwości twórcze są wartością kultury XXI wieku. Koncert w realnym świecie jest żywy, kreuje dzieło muzyczne jedynie „tu i teraz”. Ubarwia emocjami wszystkich uczestników koncertu w danym miejscu i czasie. Wirtualna rzeczywistość może być piękna, jednak przeżywanie czegoś wyjątkowego zawsze wiąże się z koniecznością przebywania w centrum wydarzeń.
Autorzy (2)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2020
- Opis bibliograficzny:
- Mróz M., Mróz B.: Chór wirtualny// Era śpiewu. Studia i refleksje z zagadnień chóralistyki/ : , 2020, s.1-14
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 237 razy