Abstrakt

W zastosowaniach militarnych często istnieje potrzeba prowadzenia obserwacji w sposób skryty za pomocą urządzeń emitujących sygnały trudne do przechwycenia przez przeciwnika. Rozwiązania stosowane w cichych radarach stanowiły punkt wyjścia do opracowania cichego sonaru. Prace nad projektem rozpoczęto na Politechnice Gdańskiej w roku 2010 w ramach Grantu NCBiR i są one dalej kontynuowane. W celu zachowania w cichym sonarze warunków detekcji jego impulsowego odpowiednika, obniżenie mocy sygnału sondującego jest skompensowane proporcjonalnym wydłużeniem jego czasu trwania, a więc zachowaniem jego energii. Przeprowadzona została analiza warunków detekcji dla sygnałów sondujących z modulacją częstotliwości oraz dla sygnałów wykorzystujących kody pseudolosowe. Przeprowadzono analizę porównawczą zasięgów przechwycenia sonaru cichego i impulsowego oraz warunków detekcji sygnałów sondujących cichego sonaru przez sonar przechwytujący. Zbudowany został model laboratoryjny cichego sonaru, którego badania w pełni potwierdziły słuszność wyników analiz teoretycznych. W celu zmniejszenia błędów pomiaru odległości oraz zmniejszenia prawdopodobieństwa przechwycenia został opracowany i opatentowany specjalny sygnał sondujący oraz metoda jego demodulacji. Opatentowany sygnał jest kombinacją modulacji częstotliwości i kodów pseudolosowych. W pracy przedstawiono podsumowanie dotychczasowych osiągnięć, stan aktualnie prowadzonych prac oraz perspektywy dalszego rozwoju i zastosowań praktycznych cichego sonaru.

Autorzy (3)