Abstrakt

4-podstawione 1-nitroakrydyny reprezentują nową grupę pochodnych zsyntetyzowanych na Politechnice Gdańskiej. W porównaniu do macierzystych 1-nitroakrydyn związki te wykazują obniżoną toksyczność i podwyższoną aktywność przeciwnowotworową. Wiodąca pochodna 4-metylo-1-nitroakrydyna o symbolu C-1748 jest obecnie w przygotowaniu do I fazy badań klinicznych w leczeniu raka okrężnicy. Wprowadzenie elektrodonorowej grupy metylowej w pozycji 4 (para do grupy 1-nitro) obniżyło podatność grupy nitrowej na redukcję. Grupa nitrowa w pozycji 1 jest decydująca dla aktywności biologicznej tej grupy związków, a także dla ich zdolności do tworzenia adduktów DNA. Można stąd wnosić, że grupa metylowa w pozycji 4 nowej grupy pochodnych nitroakrydyn będzie wywierać wpływ na zdolność do kowalencyjnej modyfikacji DNA. W naszych badaniach porównaliśmy zdolność do wiązania się związku C-1748 i jego niepodstawionego analogu C-857 z DNA. W badaniach zastosowano dwie metody. Metodę 32P-postlabeling użyto do detekcji adduktów DNA w komórkach raka okrężnicy HT29 i w systemie bezkomórkowym. Metoda ta została wcześniej z sukcesem zastosowana do badania adduktów DNA pochodnych 1-nitroakrydyny. Jednakże jest ona czasochłonna i kosztowna, co ogranicza jej zastosowanie dla niestabilnych adduktów DNA. Te trudności zostały przezwyciężone poprzez zastosowanie prostej i szybkiej metody wykorzystującej enzymy restrykcyjne do wykrywania kowalencyjnej modyfikacji specjalnie zaprojektowanego odcinka DNA. Fragment ten zawiera dwa miejsca restrykcyjne: jedno złożone z par GC, rozpoznawane przez enzym MspI i drugie złożone z par AT, rozpoznawane przez enzym Tru1I. Zahamowanie cięcia DNA wskazuje na występowanie kowalencyjnej modyfikacji miejsca restrykcyjnego i jednocześnie na rodzaj zasady azotowej odpowiedzialnej za wiązanie z DNA. Metodę tę zastosowano do śledzenia kinetyki kowalencyjnej modyfikacji DNA przez C-1748 i C-857, a także określenia, które z zasad azotowych w tym uczestniczą. Metoda ta jednak ogranicza badania tylko do systemu bezkomórkowego. Niemniej jednak wcześniejsze badania wykazały, że 1-nitroakrydyny tworzą podobne addukty DNA niezależnie czy aktywowane są chemicznie czy też przez enzymy komórkowe.

Autorzy (5)