Abstrakt

Problematyka badawcza dysertacji dotyczy analizy matematycznego zapisu tworzenia form dwu- oraz trójwymiarowych oraz współczesnych metod matematycznych stosowanych w procesie projektowania architektonicznego. Obszar zainteresowań naukowych skoncentrowano na współczesnych relacjach pomiędzy matematyką stosowaną, a projektowaniem architektonicznym oraz na wykorzystywaniu poszczególnych gałęzi języka matematyki, w celu określenia i klasyfikacji wpływu zagadnienia na jakość projektu architektonicznego. Praca rozważa, czy na obecnym stadium rozwoju możliwości współczesnej matematyki architekci są w stanie określić za pomocą funkcji matematycznych parametry każdego aspektu wpływającego na poprawny projekt oraz czy architekci zmierzają w kierunku, aby proces projektowy całościowo oprzeć na zapisie matematycznym. Praca ma na celu określenie w jakich fazach projektowania, w jakim stopniu i w jakich aspektach sprecyzowanie matematycznego zapisu wymagań projektowych i stosowanie metod matematycznych stanowi efektywny wydźwięk dla końcowego projektu architektonicznego, również w kontekście celów i priorytetów stawianych współczesnej architekturze powiązanych z ideą równoważenia rozwoju i podejściem proekologicznym.

Autor (1)