Wyszukiwarka
Abstrakt
Rozważono problem estymacji azymutu w radarze z obracaną anteną, w którym zastosowano wiązkę o dużej szerokości w płaszczyźnie azymutu. Radary tego typu zwykle charakteryzują się niskim stosunkiem sygnału do szumu i dużą liczbą dostępnych obserwacji echa. Zaproponowane rozwiązanie jest oparte na metodzie największej wiarygodności, zmodyfikowanej w sposób, który pozwala na implementację estymatora w systemach czasu rzeczywistego. Badania, wykonane na danych pozyskanych w eksperymencie z prawdziwym radarem, wskazują, że wynikowe rozwiązanie pozwala osiągnąć dokładność estymacji azymutu zbliżoną do otrzymywanej w radarze z wąską wiązką.
Autorzy (3)
-
-
Bartosz Pikacz
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Aktywność konferencyjna
- Typ:
- publikacja w wydawnictwie zbiorowym recenzowanym (także w materiałach konferencyjnych)
- Tytuł wydania:
- 9 Konferencja Urządzenia i Systemy Radioelektroniczne strony 1 - 11
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2017
- Opis bibliograficzny:
- Meller M., Stawiarski K., Pikacz B.: Estymacja azymutu w radarze z obracaną anteną i szeroką wiązką// 9 Konferencja Urządzenia i Systemy Radioelektroniczne/ : , 2017, s.1-11
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 125 razy