Abstrakt

Chromatografia immunopowinowactwa (ang. ImmunoAffinity Chromatography, IAC) jest techniką rozdzielania stosowaną do różnorodnych klas związków chemicznych, a także jako dodatkowe narzędzie w badaniach z zakresu biochemii. Kluczowym elementem odpowiedzialnym za wysoce selektywne oddziaływania w IAC jest przeciwciało (ang. antibody, Ab) produkowane przez organizmy żywe w wyniku odpowiedzi immunologicznej i wykazujące specyficzność oraz powinowactwo wobec substancji rozpoznawanych, jako obce, określanych jako antygeny. W celu przeprowadzenia procesu immunochromatograficznego przeciwciała immobilizuje się na nośnikach, które wcześniej muszą zostać zaktywowane. Jako matryce stosuje się naturalne oraz syntetyczne polimery: agarozę, celulozę, dekstran, poliakrylamidy, polimetakrylaty, a także żel krzemionkowy oraz szkło porowate. Aktywacja złóż ma za zadanie przygotować matrycę do immobilizacji poprzez wprowadzenie grup funkcyjnych oddziałujących z elementami przeciwciała. W tym celu stosuje się różnorodne aktywatory rozpuszczalne oraz sieciujące czynniki bifunkcyjne. Istnieje także szeroki wachlarz dostępnych metod unieruchamiania przeciwciała na powierzchni nośnika, które ze względu na rodzaj oddziaływań przeciwciało-nośnik dzielimy na fizyczne oraz chemiczne, a w zależności od orientacji związanych immunoglobulin: ukierunkowane i nieukierunkowane (losowe). W trakcie przygotowania immunosorbentu należy uwzględnić właściwości matrycy, a także warunki prowadzenia procesu aktywacji oraz immobilizacji, co bezpośrednio wpływa na sprawność kolumny wypełnionej tego typu złożem, a w konsekwencji na efektywność procesu chromatograficznego.

Autorzy (4)