Kompozycje osiowe i aleje w ogrodach egipskich i perskich – ich znaczenie funkcjonalne, estetyczne i symboliczne
Abstrakt
Współcześnie rozumiana aleja jest łatwo odczytywalnym elementem kompozycji urbanistycznej i krajobrazowej. Choć kojarzy się ona z nowożytnością, a zwłaszcza barokiem to podstawie przeglądu literatury początków zastosowania idei osiowości w założeniach kompozycyjnych można doszukać się już w starożytnym Egipcie i Persji. Z uwagi na religijne i filozoficzne podstawy kształtowania ogrodów w obu państwach ich kompozycja dyktowana byłą symboliką i znaczeniem. Istotnym środkiem stosowanym do osiągnięcia tych celów były osie kompozycyjne, czasem podkreślane alejami. Artykuł ma na celu przedstawienie cech charakterystycznych dla założeń ogrodowych w obu państwach i opisania, jakie znaczenie w ich obrazie miały te elementy kompozycji.
Autor (1)
Cytuj jako
Pełna treść
pełna treść publikacji nie jest dostępna w portalu
Słowa kluczowe
Informacje szczegółowe
- Kategoria:
- Publikacja monograficzna
- Typ:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Tytuł wydania:
- Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce : Architektura strony 72 - 76
- Język:
- polski
- Rok wydania:
- 2017
- Opis bibliograficzny:
- KOŁODZIEJ A.: Kompozycje osiowe i aleje w ogrodach egipskich i perskich – ich znaczenie funkcjonalne, estetyczne i symboliczne// Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce : Architektura/ ed. dr inż. Jędrzej Nyćkowiak, prof. nadzw. dr hab. Jacek Leśny Poznań: Młodzi Naukowcy, 2017, s.72-76
- Weryfikacja:
- Politechnika Gdańska
wyświetlono 715 razy