Abstrakt

Za podstawę badań autorskich nt. konkurencyjności międzynarodowej przyjęto raporty World Economic Forum (WEF). W rozdziale pierwszym przedstawiono rozważania związane z teoretycznymi aspektami konkurencyjności międzynarodowej oraz zaproponowano autorską definicję pojęcia konkurencyjności międzynarodowej kraju. W rozdziale drugim omówiono metodologię pomiaru Global Competitiveness Index (GCI). Podjęto próbę krytycznej oceny GCI, z uwzględnieniem interpretacyjnych pułapek rankingów. Analiza krytyczna metodologii pomiaru GCI dała asumpt do czerpania z dorobku naukowego, związanego z ujęciami otoczenia dalszego i bliższego przedsiębiorstwa. W rozdziałach kolejnych zaproponowano koncepcję międzynarodowej konkurencyjności czynnikowej i wynikowej kraju. Korzystając z materiału źródłowego (raporty WEF), podjęto próbę pogrupowania stu czternastu szczegółowych podfilarów GCI, wyróżniając komponenty międzynarodowej konkurencyjności wynikowej oraz podgrupy o charakterze międzynarodowej konkurencyjności czynnikowej. Nie pominięto żadnego z podfilarów. Każdy został, zgodnie z przyjętymi kryteriami klasyfikacji, przyporządkowany do konkretnej grupy wyróżnionych rodzajów konkurencyjności międzynarodowej kraju. Następnie przeprowadzono empiryczną identyfikację wymiarów międzynarodowej konkurencyjności czynnikowej kraju, uznając, że tylko one mogą być determinantami produktywności makroekonomicznej. W tym celu zastosowano metodę głównych składowych. Pomiar jakiegokolwiek rodzaju produktywności zależy od wyboru mierników ilościowych. W rozdziale szóstym omówiono praktykę pomiaru produktywności gospodarki narodowej, proponowaną przez autorów bazy Penn World Tables (PWT), uznając ją za najlepsze źródło danych statystycznych na temat mierników dochodu narodowego i czynników produkcji. Wykorzystano bazę danych PWT do weryfikacji (falsyfikacji) hipotezy o występowaniu zależności między produktywnością makroekonomiczną a konkurencyjnością międzynarodową kraju, konkretnie – konkurencyjnością czynnikową. Ostateczną konkluzją przeprowadzonych badań autorskich jest falsyfikacja hipotezy, że konkurencyjność międzynarodowa jest determinantą produktywności makroekonomicznej. Oznacza to, że metodologia pomiaru GCI nie odpowiada przyjętym a priori założeniom, a mianowicie, że tak mierzona konkurencyjność międzynarodowa, jak proponują to autorzy raportów WEF, nie jest „(…) zbiorem instytucji, polityk i czynników, determinujących poziom produktywności gospodarki (…)”.

Autor (1)