Abstrakt

W ostatnich latach można zaobserwować bardzo wyraźny i systematyczny wzrost wykorzystywania urządzeń mobilnych jako środka do odtwarzania muzyki, czy odtwarzania filmów w dowolnych warunkach akustycznych. Ich użytkownicy oczekują przy tym jak najlepszych walorów brzmieniowych dźwięku. W niniejszej rozprawie zostały zaproponowane metody, mające na celu poprawę brzmienia urządzeń mobilnych w zakresie niskich częstotliwości i korekcji barwy sygnału muzycznego z uwzględnieniem gatunku muzycznego oraz warunków akustycznych panujących w pomieszczeniu. W pierwszej kolejności przeprowadzono przegląd sposobów korekcji niskich częstotliwości oraz korekcji barwy dźwięku. Przedstawiono przyczyny ograniczeń w zakresie przenoszenia niskich częstotliwości przez urządzenia mobilne i wprowadzanych zniekształceń w odtwarzanym dźwięku. Zaproponowano i przetestowano na kilku bazach muzycznych metodę automatycznego rozpoznawania gatunków muzycznych, której skuteczność w kontekście znanych w literaturze wyników można uznać za wysoką i wystarczającą dla celów przypisania utworu muzycznego do danego gatunku muzycznego. Wykorzystano szereg algorytmów uczących, oceniono ich skuteczność, a także możliwość ich zastosowania w zbudowanej aplikacji. W celu potwierdzenia skuteczności proponowanych algorytmów korekcji dźwięku przeprowadzono szereg testów odsłuchowych, w których słuchacze oceniali jakość zmian dokonanych w sygnale muzycznym. Przenalizowano warunki akustyczne panujące w przykładowych wnętrzach i zaproponowano metodę korekcji sygnału muzycznego za pomocą korektora graficznego uwzględniającego akustykę pomieszczenia, w którym muzyka jest odtwarzana. Otrzymane wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że uwzględnienie klasyfikacji gatunków muzycznych i akustyki pomieszczeń w procesie poprawy brzmienia sygnałów muzycznych podnosi subiektywną jakość dźwięku, a zaproponowane metody poprawy brzmienia niskich częstotliwości i korekcji barwy są lepiej oceniane od dotychczas znanych i stosowanych algorytmów.

Autor (1)