Abstrakt

Monografia rozwija wątek współczesnej architektury i cyfrowych narzędzi stosowanych w działaniu twórczym. Autorka podejmuje zadanie uporządkowania poglądów poprzez ustalenie cech specyficznych metody parametryczno-algorytmicznej, przedstawienie charakterystycznych przykładów oraz sformułowanie wniosków dotyczących szans i ograniczeń wynikających z cyfryzacji warsztatu architektonicznego. Monografia składa się z ośmiu rozdziałów. Pierwszy zawiera klasyfikację zastosowań komputerów w projektowaniu architektonicznym i terminologię. Drugi poświęcono ewolucji programów CAAD. W trzecim określono różnice między modelowaniem parametrycznym a tradycyjnym modelowaniem komputerowym oraz możliwości wykorzystania reguł matematycznych i geometrycznych oraz szablony wzorców projektowych. Omówienie w czwartym rozdziale procesu projektowania parametrycznego wieńczy przedstawienie w części piątej przykładu realizacji stadionu w Dublinie. Szósty zawiera analizę wpływu nowej metodologii na zmianę warsztatu architekta. W siódmym przedstawiono wpływ metodologii parametryczno-algorytmicznej na współczesne realizacje. W ostatnim rozdziale przeprowadzono krytyczną dyskusję omawianej metodologii. Monografia jest bogato ilustrowana. Książka uzupełnia lukę w polskich opracowaniach dotyczących nowych komputacyjnych metod projektowania. Krąg potencjalnych odbiorców obejmuje teoretyków architektury, dydaktyków, studentów, projektantów oraz osoby zainteresowane zjawiskami cyfryzacji środowiska.

Autor (1)