Polityka państwa wobec starzenia się ludności w Polsce

Anita Richert-Kaźmierska

Polityka państwa wobec starzenia się ludności w Polsce

Abstrakt

Tematyka starzenia się ludności stanowi jedno z kluczowych zagadnień w debacie publicznej i dyspucie naukowej prowadzonych w ostatnich latach. Na różnych poziomach (ponadnarodowym, krajowym, regionalnym i lokalnym), w ramach różnych szczegółowych polityk publicznych, podejmowane są działania ukierunkowane na spowolnienie procesu starzenia się ludności, ograniczenie jego negatywnych skutków społeczno-ekonomicznych, zapewnienie społeczeństwu o zmienionej strukturze wieku wysokiej jakości życia, a gospodarce – stworzenie warunków do jej dalszego rozwoju. Horyzontalnym podejściem władz publicznych do wyzwań determinowanych starzeniem się ludności, integrującym działania z obszaru różnych polityk szczegółowych, jest polityka wobec starzenia się ludności. W książce podjęto tematykę polityki wobec starzenia się ludności realizowanej w Polsce. Dokonano analizy zapisów dokumentów strategicznych programujących krajową politykę ekonomiczną oraz polityki szczegółowe. Na tej podstawie zidentyfikowano i usystematyzowano priorytety krajowej polityki wobec starzenia się ludności. Choć starzenie się ludności jest zjawiskiem o zasięgu globalnym, jego przyczyny, przebieg i skutki charakteryzuje zróżnicowanie terytorialne. Władze lokalne i regionalne, ze względu na bliskość czynników warunkujących wzorce zachodzących zmian demograficznych oraz przypisywaną im rosnącą odpowiedzialność za kreowanie rozwoju społecznego i gospodarczego jednostek terytorialnych, powinny odgrywać istotną rolę w kreowaniu polityki wobec starzenia się.