Abstrakt

Pierwszym głównym tematem prezentowanej pracy była synteza kompleksów β-diketiminowych (MeNacNac-; [ArNC(Me)CHC(Me)NAr]-) oraz PNP (bis[2-(diizopropylofosfino)-4-metylofenyloamina]) tytanu z ligandem fosfanylo-fosfidowym i fosfanylofosfinidenowym. Układy te otrzymuje się w reakcjach chlorkowych kompleksów β-diketiminowych oraz PNP z solami litowymi difosfanów (RR’P-P(SiMe3)Li) (R = tBu, iPr; R’ = tBu, iPr, Ph). Optymalizacja warunków syntezy pozwoliła na wyizolowanie tych związków w postaci krystalicznej z dobrą wydajnością. Drugim tematem było zbadanie reaktywności otrzymanych β-diketiminowych kompleksów tytanu(III) z ligandem fosfanylofosfidowym RR’P-P(SiMe3). Z uwagi na obecność ugrupowania –SiMe3 na atomie fosforu oraz jonu chlorkowego na atomie tytanu w kompleksach fosfanylofosfidowych można je badać pod kątem aktywności elektrofilowej i nukleofilowej oraz względem odczynników utleniających. Badania reaktywności kompleksów tytanu(III) wobec odczynników utleniających pozwoliły na opracowanie nowej i wydajnej metody otrzymywania kompleksów tytanu(IV) z ligandem fosfanylofosfinidenowym (RR’P-P). Dzięki badaniom reaktywności wobec odczynników elektrofilowych, uzyskano kompleksy tytanu(IV) z nowymi ligandami fosfanylofosfinidenowymi. Opracowanie tej metody umożliwiło syntezy nowych kompleksów Ti(IV) bez użycia soli litowych difosfanów, jako prekursora ligandów RR’P-P. Zbadano także reaktywność fosfanylofosfidowych kompleksów Ti(III) wobec odczynników nukleofilowych. Jako produkty otrzymano jonowe kompleksy tytanu(III) z ligandem fosfanylofosfinidenowym oraz jonowe, imidowe kompleksy tytanu(IV) z pomocniczym ligandem P-N powstałym przez migrację liganda RR’P-P do szkieletu liganda β-diketiminowego.

Autor (1)