Abstrakt

Tematem pracy jest numeryczna symulacja zachowania się elementów betonowych i żelbetowych poddanych obciążeniom statycznym i cyklicznym. W analizie wykorzystano model sprężysto-plastyczny z kryterium Rankine'a i Drucker-Pragera, izotropowy model degradacji oraz dwa nielokalne modele połączone sprężysto-plastyczne z degradacją sztywności. Model pierwszy bazuje na pracy Pamina i de Borsta (1999). Połączenie plastyczności i degradacji następuje z wykorzystaniem teorii równoważności odkształceń oraz podziału odkształceń sprężystych i plastycznych w przestrzeni naprężeń efektywnych. Drugi model zbudowano na podstawie prac Carola, Rizzi'ego i Willama oraz Hansena i Willama (2001). Jest to model dwu-powierzchniowy. Powierzchnia degradacji w rozciąganiu zapisana jest z wykorzystaniem tensora sił sprzężonych oraz pseudo-logarytmicznego parametru degradacji Wszystkie zastosowane sformułowania zostały zregularyzowane poprzez wprowadzenie do równań konstytutywnych długości charakterystycznej przy pomocy teorii nielokalnej. Zastosowanie długości charakterystycznej zapewnia uniezależnienie otrzymanych wyników numerycznych od przyjętej siatki elementów skończonych. Symulacje numeryczne przeprowadzono dla elementów betonowych i żelbetowych obciążonych statycznie oraz quasi statycznie. Szczególną uwagę poświęcono zdolności analizowanych modeli do poprawnego symulowania procesów towarzyszących cyklicznemu obciążaniu elementów betonowych. Wyniki numeryczne porównane zostały z danymi doświadczalnymi dostępnymi w literaturze.

Autor (1)