Zespół Inżynierii Biomedycznej - Zespół badawczy - MOST Wiedzy

Wyszukiwarka

Zespół Inżynierii Biomedycznej

Zespół

Zdjęcie użytkownika prof. dr hab. inż. Jacek Rumiński

Jacek Rumiński

prof. dr hab. inż. Kierownik zespołu
Zdjęcie użytkownika dr inż. Mateusz Moderhak

Mateusz Moderhak

dr inż.
Zdjęcie użytkownika dr hab. inż. Sebastian Molin

Sebastian Molin

dr hab. inż.
Zdjęcie użytkownika prof. dr hab. inż. Antoni Zbigniew Nowakowski

Antoni Zbigniew Nowakowski

prof. dr hab. inż.
Zdjęcie użytkownika dr inż. Artur Poliński

Artur Poliński

dr inż.
Zdjęcie użytkownika dr inż. Anna Jezierska

Anna Jezierska

dr inż.
Zdjęcie użytkownika prof. dr hab. inż. Jerzy Wtorek

Jerzy Wtorek

prof. dr hab. inż.
Zdjęcie użytkownika dr inż. Adam Bujnowski

Adam Bujnowski

dr inż.
Zdjęcie użytkownika prof. dr hab. inż. Piotr Jasiński

Piotr Jasiński

prof. dr hab. inż.
Zdjęcie użytkownika dr hab. inż. Mariusz Kaczmarek

Mariusz Kaczmarek

dr hab. inż.
Zdjęcie użytkownika dr inż. Tomasz Kocejko

Tomasz Kocejko

dr inż.
Zdjęcie użytkownika mgr inż. Magdalena Madej

Magdalena Madej

mgr inż.

Tematyka badawcza

Inżynieria biomedyczna stanowi nową interdyscyplinarną dziedzinę wiedzy zlokalizowaną na pograniczu nauk technicznych, medycznych i biologicznych. Według opinii WHO (World Health Organization) można ją zaliczyć do głównych (obok inżynierii genetycznej) czynników decydujących o postępie współczesnej medycyny. Rosnące znaczenie kształcenia w zakresie INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ wynika z faktu, że specjaliści tej dyscypliny są potrzebni zarówno do rozwijania techniki jak i do rozwijania medycyny. Ścisły opis systemów biologicznych i zasad ich funkcjonowania, uzyskiwany na gruncie biocybernetyki i INŻYNIERII BIOMEDYCZNEJ, jest obecnie niezbędnie potrzebny dla stymulacji dalszego rozwoju wiedzy medycznej. Lepsze zrozumienie funkcjonowania aparatu genetycznego, systemu immunologicznego, mechanizmów oddziaływania albo mózgu jest możliwe wyłącznie pod warunkiem włączenia w proces badawczy metod i technik biocybernetycznych i bioinformatycznych, gdyż stopień złożoności badanych zjawisk i narządów wyklucza obecnie możliwości zbierania wiedzy w sposób inny, niż komputerowy, oraz jej interpretowania w sposób inny, niż za pomocą odpowiednio sformalizowanych modeli. Stwarza to zapotrzebowanie na sporą grupę fachowców, gdyż wymienione wyżej obszary badawcze tworzą obecnie szybko się rozwijający nowy obszar ważnej aktywności profesjonalnej, związanej zarówno ze służbą zdrowia jak i z przemysłem farmaceutycznym. Inżynieria biomedyczna jest jedną z najsilniej rozwijanych obecnych gałęzi nauki, usług i przemysłu; wymaga znajomości szerokiego wachlarza zagadnień oraz umiejętności pracy w interdyscyplinarnych zespołach. Studenci specjalności kształcą się pod opieką Katedry Inżynierii Biomedycznej, która posiada status Centrum Doskonałości (nadany przez Ministra Nauki w zakresie pozycji naukowej). Mają oni zapewniony dostęp do profesjonalnej kadry, aparatury oraz oprogramowania, a także wymiany z zagranicą (Bruksela, Ilmenau, Londyn). Zdobyta w czasie studiów wiedza umożliwia absolwentowi specjalności twórczą pracę nad: zaawansowanymi i inteligentnymi systemami pomiarowymi i diagnostycznymi, tworzeniem profesjonalnego oprogramowania pracującego w różnych środowiskach, integracją urządzeń i systemów elektronicznych i teleinformatycznych, przetwarzaniem i publikacją danych multimedialnych, w tym wizualizacją 3D i 4D, tworzeniem i zarządzaniem baz i hurtowni danych, multimedialnych baz danych, modelowaniem systemów biomedycznych, inteligentnym odkrywaniem wiedzy na podstawie gromadzonych danych, projektowaniem i implementacją systemów wspomagania decyzji diagnostycznej i planowania terapii.

Metody badawcze

  • rozwoju technik elektroimpedancyjnych i ich zastosowań do nieinwazyjnego testowania tkanek biologicznych, spektroskopii elektroimpedancyjnej, tomografii elektroimpedancyjnej, rozwoju metod pomiarów; modelowania i rekonstrukcji w EIT
  • rozwoju metod diagnostyki medycznej na drodze badania procesów termicznych, termografii w podczerwieni; tomografii termicznej
  • rozwoju nowych typów czujników pomiarowych
  • czujników gazów toksycznych na bazie stałych przewodników jonowych
  • czujników elektrochemicznych
  • czujników wilgotności
  • metod pomiarowych na bazie pomiarów woltamperometrycznych i impedancyjnych
  • rozwoju metod planowania eksperymentu dla celów optymalnego dawkowania leków i oceny ekosystemów
  • rozwoju metod obróbki obrazów medycznych
  • rozwoju systemów informacyjnych w medycynie, w tym wdrożenia norm DICOM, HL7
  • rozwoju metod oceny osteoporozy
  • rozwoju metod nadzoru kardiologicznego
  • rozwoju metod diagnostyki nowotworów
  • rozwoju metod diagnostyki oparzeń
  • rozwoju metod diagnostyki mózgu

Weryfikacja

Politechnika Gdańska

wyświetlono 451 razy