Kompozycje osiowe i aleje w ogrodach egipskich i perskich – ich znaczenie funkcjonalne, estetyczne i symboliczne
Abstract
Współcześnie rozumiana aleja jest łatwo odczytywalnym elementem kompozycji urbanistycznej i krajobrazowej. Choć kojarzy się ona z nowożytnością, a zwłaszcza barokiem to podstawie przeglądu literatury początków zastosowania idei osiowości w założeniach kompozycyjnych można doszukać się już w starożytnym Egipcie i Persji. Z uwagi na religijne i filozoficzne podstawy kształtowania ogrodów w obu państwach ich kompozycja dyktowana byłą symboliką i znaczeniem. Istotnym środkiem stosowanym do osiągnięcia tych celów były osie kompozycyjne, czasem podkreślane alejami. Artykuł ma na celu przedstawienie cech charakterystycznych dla założeń ogrodowych w obu państwach i opisania, jakie znaczenie w ich obrazie miały te elementy kompozycji.
Author (1)
Cite as
Full text
full text is not available in portal
Keywords
Details
- Category:
- Monographic publication
- Type:
- rozdział, artykuł w książce - dziele zbiorowym /podręczniku o zasięgu krajowym
- Title of issue:
- Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce : Architektura strony 72 - 76
- Language:
- Polish
- Publication year:
- 2017
- Bibliographic description:
- KOŁODZIEJ A.: Kompozycje osiowe i aleje w ogrodach egipskich i perskich – ich znaczenie funkcjonalne, estetyczne i symboliczne// Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce : Architektura/ ed. dr inż. Jędrzej Nyćkowiak, prof. nadzw. dr hab. Jacek Leśny Poznań: Młodzi Naukowcy, 2017, s.72-76
- Verified by:
- Gdańsk University of Technology
seen 709 times