Artykuł omawia wyniki modelowania procesu zarysowania w elementach betonowych zawierające stalowe włókna przy zastosowaniu dyskretnego modelu kratownicowego. Beton był modelowany na poziomie mezoskali z uwzględnieniem 5 faz: kruszywa, zaczynu cementowego, włókien i obu stref kontaktu. Obliczenia wykonano dla jednoosiowego ściskania oraz jednoosiowego rozciągania.

Praca doktorska ''Zastosowanie modeli dyskretnych do opisu propagacji rys w materiałwch kruchych'' została podjęta z uwagi na fakt, że bardzo istotne jest poznanie mechanizmu powstawania lokalizacji odkształceń w materiałach kruchych takich jak beton (rysty i strefy ścianania) na poziomie mikroskopowym. Poznanie to daje mozliwość bardziej realistycznego wymiarowania elementów konstrukcji betonowych i żelbetowych oraz przewidywania...

Artykuł omawia wyniki modelowania procesu zarysowania w elementach betonowych zawierające stalowe włókna przy zastosowaniu dyskretnego modelu kratownicowego. Beton był modelowany na poziomie mezoskali z uwzględnieniem 5 faz: kruszywa, zaczynu cementowego, włókien i obu stref kontaktu. Obliczenia trójwymiarowe wykonano dla jednoosiowego rozciągania.

W artykule przedstawiono wyniki obliczeń propagacji rys w elementach betonowych przy zastosowaniu modelu dyskretnego opartego na ruszcie belkowym. Obliczenia wykonano dla różnych problemów brzegowych. Dla redukcji kruchości w obszarze pokrytycznym przyjęto model nielokalny obliczenia odkształceń.

Artykuł omawia wyniki modelowania procesu zarysowania w elementach betonowych przy zastosowaniu dyskretnego modelu kratownicowego. Beton był modelowany na poziomie mezoskali z uwzględnieniem 3 faz: kruszywa, zaczynu cementowego i stref kontaktu. Obliczenia wykonano dla rozciągania i ścinania połączonego z rozciąganiem.