W pracy przedstawiono rozszerzenie metody potencjałów zerowego promienia, szeroko wykorzystywanej w nierelatywistycznej mechanice , na przypadek cząstek Diraca. Nacisk położono na zagadnienie rozproszeniowe, do analizy którego zastosowano metodę kanałów własnych.

Przedstawiono sformułowanie metody kanałów własnych dla rozpraszania cząstek Schrodingera na układzie potencjałów zerowego promienia. Jako przykład, rozważono rozpraszanie fali płaskiej na czterech identycznych potencjałach, tworzących strukturę o symetrii tetraedrycznej.

Technika ''ubierania'' jest używana do poprawy modelu potencjału zerowego promienia (ZRP). Rozważamy przekształcenia Darboux zaczynające się od ZRP, wynik ''ubierania'' daje potencjał z niezerowym promieniem, który zależy od parametrów rozwiązania.

Dla dokładności pomiaru rezystancji uziemienia bardzo istotną rolę odgrywa właściwe umieszczenie sondy napięciowej w układzie pomiarowym. Sonda ta powinna się znajdować w tzw. strefie potencjału zerowego, co umożliwia zmierzenie napięcia uziomowego. W praktyce nieraz trudno jest zlokalizować strefę potencjału zerowego, szczególnie wtedy, kiedy do dyspozycji jest ograniczony obszar do rozmieszczenia uziomów pomocniczych na terenie...

Podczas pomiaru rezystancji uziemienia bardzo istotną rolę odgrywa właściwe umieszczenie sondy napięciowej w układzie pomiarowym. Sonda napięciowa powinna się znajdować w strefie potencjału zerowego, tzw. ziemi odniesienia, co umożliwia zmierzenie napięcia uziomowego. W praktyce nieraz trudno jest zlokalizować strefę potencjału zerowego - szczególnie wtedy, kiedy do dyspozycji jest ograniczony obszar do rozmieszczenia uziomów pomocniczych...