Morze Bałtyckie jest zbiornikiem słonej wody a szacunkowy czas wymiany z innymi akwenami wynosi 25 lat. Woda morska jest zanieczyszczona wieloma nieorganicznymi oraz organicznymi substancjami. Opracowanie przedstawia wyniki badań monitoringowych oraz ocenę stanu zanieczyszczenia środowiska morskiego w południowej części Morza Bałtyckiego, w rejonie Zatoki Gdańskiej. W próbkach wody morskiej oznaczano: wielopierścieniowe węglowodory...

Przedstawiono wyniki badań dotyczące degradacji benzo(a)pirenu w różnych mediach ciekłych (woda, rozpuszczalniki organiczne). Zbadano wpływ różnych czynników : temperatura, czas przechowywania próbki, dostęp światła, obecność naturalnie występujących mikroorganizmów, na przebieg procesów degradacji benzo(a)pirenu. Degradacja w rozpuszczalnikach organicznych przebiega następująco: dichlorometan > acetonitryl >heksan > cykloheksan...

Dokonano przeglądu i analizy chemicznych, termodynamicznych i kinetycznych właściwości kationów metali w roztworach wodnych. Omówiono współczesne poglądy na strukturę hydratów, wymianę cząsteczek rozpuszczalnika oraz hydrolizę soli. Zwrócono uwagę na kwasowość hydratów. Wskazano istotne związki między stanem koordynacyjnym soli w roztworach wodnych a właściwościami fizykalnymi roztworów. Omówiono formy występowania kationów metali...

Przedstawiono fizyczne, chemiczne i biologiczne zmiany zachodzące w ekosystemie Zatoki Gdańskiej (Południowy Bałtyk. Opisano klimat (temp. wody, opady poziom morza, zasolenie), fluktuację stężeń związków biogennych (azotany,fosforany, krzemiany), poziom organicznych zanieczyszczeń (POP´s, PcB´, pestycydy, WWA) oraz zmiany w biologicznym życiu morza.

Przedmiotem badań podatności na biodegradację w wodzie morskiej były próbki polietylenu i polietylenu modyfikowanego skrobią. Próbki te badano także w wodzie morskiej z azydkiem sodu, aby ocenić ich odporność na hydrolizę. Testy przeprowadzano w okresie 20 miesięcy. Oceniano zmiany ubytku wagi, właściwości wytrzymałościowych i morfologii przed i po procesie degradacji.