Przedstawiono procedurę badawczą oraz analizę wyników badań odporności na przebicie materiałów geosyntetycznych, które umieszczono na piankach poliuretanowych charakteryzowanych przez wskaźnik podatności CBR. Badania przeprowadzono stosując procedury normy PN-EN ISO 12236 oraz projektu normy PrEN 189066 (Załącznik A).

W pracy przedstawiono zagadnienia związane z projektowaniem belek żelbetowych na ścinanie w kontekście spełnienia wymogów stanu granicznego rozwarcia rys ukośnych. Poddano analizie metodę zawartą w polskiej normie PN-B-03264:2002 oraz metodę bazującą na modelu kratownicowym. Weryfikację obu metod przeprowadzono na bazie wyników badan eksperymentalnych Leonhardta i Walthera.

W pracy przedstawiono problematykę efektywności zbrojenia poprzecznego na ścinanie oraz minimalnego zbrojenia na scinanie w świetle rozważań teoretycznych oraz badań eksperymentalnych, a także postanowień normowych. Podano także uwagi odnośnie projektowania zbrojenia na ścinanie

W pracy dokonano porównania metody obliczania szerokości rys ukośnych według koncepcji Boriszańskiego (będącej podstawą obliczeń w polskiej normie projektowania konstrukcji żelbetowych) z procedurą bazującą na modelu kratownicowym. Rezultaty obliczen porównano z wynikami badań eksperymentalnych Leonhardta i Walthera. Porównanie wykazało znacznie lepszą zgodność metody kratownicowej w stosunku do metody PN.

Przedstawiono wpływ zastosowania różnych kryteriów wytrzymałości gruntu na ścinanie w symulacjach numerycznych prostych praktycznych zagadnień geotechnicznych. Obliczenia wykonano metodą elementów skończonych w płaskim oraz osiowosymetrycznym stanie odkształcenia. Wyniki obliczeń porównano oraz poddano krytycznej dyskusji.