Praca stanowi przegląd teorii i praktyki pomiaru dobrobytu ekonomicznego (indywidualnego i społecznego). Podstawę teoretyczną stanowi tu mikroekonomiczna teoria zachowań konsumenta. W pierwszej części przedstawiono sposób pomiaru dobrobytu za pomocą nadwyżki konsumenta. W części następnej, dobrobyt mierzony jest za pomocą indeksów, w szczególności skal ekwiwalentności. Część trzecia poświęcona jest problemom agregacji dobrobytu...

W rozdziale przedstawiono wyniki pomiaru nierówności ekonomicznych i dobrobytu w wyróżnionych grupach społecznych a także w przekroju miasto-wieś

Rozdział ten poświęcony jest prezentacji wyników badań empirycznych rozkładów dochodów w Polsce w okresie transformacji. Źródłem danych statystycznych są budżety gospodarstw domowych z lat 1993-1999. Jako statystyczny miernik zasobności finansowej gospodarstw domowych przyjęto dochody oraz alternatywnie wydatki, przeliczone na wybrane jednostki ekwiwalentne. Wskazano też na konieczność ważenia obserwacji. Z uwagi na nieporównywalność...

W pracy prezentowane są współczesne kontrowersje ekonomii dobrobytu wokół pomiaru utylitarystycznego dobrobytu społecznego. Dobrobyt społeczny jest sumą lub średnią uzyteczności dochodów (dobrobytu) indywidualnych osób. Zgodnie z twierdzeniem Arrowa nie istnieje funkcja agregująca dobrobyt indywidyalnych osób w dobrobyt społeczny, jeśli uzyteczności mają charakter porządkowy i interpersonalnie nieporównywany. Sen dowodzi, że przy...

W rozdziale tym zaproponowano holistyczną koncepcję dobrobytu. Z metodologicznego punktu widzenia proponowany paradygmat można nazwać stochastycznym, gdyż bazuje on na rozkładzie prawdopodobieństwa dobrobytu, w odróżnieniu od dotychczasowego paradygmatu deterministycznego, którego punktem wyjścia jest indywidualistyczny dobrobyt osób. Udowodniono szereg twierdzeń ukazujących związek pomiędzy rozkładem dobrobytu, rozkładem dochodów...