Dysertacja dotyczy zjawiska mechanicznego efektu Barkhausena (MeBN) i jego wykorzystania do wyznaczania funkcji rozkładu naprężeń wewnętrznych, N(σ), w stalach ferromagnetycznych. MeBN jest to zjawisko indukowania impulsów napięciowych w cewce stykającej się z lub nawiniętej na ferromagnetyk poddany działaniu zmiennego naprężenia. Jest to efekt reorganizacji struktury magnetycznej pod wpływem naprężenia, podczas którego granice...

W modelowaniu zaadaptowano model Alessandro-Beatrice-Bertotti-Montorsi dla opisu ruchu granic nie-180 stopniowych oraz model Jiles-Atherton dla opisu wpływu plastycznej deformacji na natężenie efektu Barkhausena oraz emisji magnetoakustcznej.

Badano próbki stali transformatorowej Fe-Si ze strukturą zorientowaną (GO). Polowy efekt Barkhausena wykorzystano do zobrazowania ziaren pod warstwą ochronną a poziom naprężeń wewnętrznych wyznaczono wykorzystując mechaniczny efekt Barkhausena.

Pętla histerezy natężenia efektu Barkhausena wyliczono wykorzystując model histerezowy. Założono, iż straty energii na efekt Barkhausena zależą od szybkości granicy domenowej oraz od częstości występowania skoków Barkhausena. Pokazano wyliczenia wykonane dla stali Fe-Si (ziarna zorientowane w kierunku [100] względem kierunku walcowania)

Przedstawiono podstawy fizyczne trzech magnetycznych metod diagnozowania procesu degradacji stali eksploatowanych w energetyce. Opisano metody wykorzystujące odpowiednio: efekt Barkhausena, zjawisko emisji magnetoakustycznej oraz efekt prądów wirowych. Przedstawiono też układy pomiarowe dla tych metod.