W pracy skupiono się na ocenie zwilżalności wybranych powierzchni stałych cieczami jonowymi. Jako związki testowe zastosowano chlorki dialkiloimidazoliowe. Porównano kąty zwilżania wybranych cieczy jonowych stosując metodę wzniesienia kapilarnego oraz metodę siedzącej kropli. Podczas testu zaobserwowano obniżanie wartości współczynnika lepkości cieczy jonowych wynikającą z ekspozycji płynu na parę wodną zawartą w powietrzu atmosferycznym....

Pośrednie metody oceny zdolności zwilŜania drobnych cząstek lub materiałów porowatych wymagają wyboru cieczy odniesienia, dla której kąt zwilŜania jest równy zeru. W badaniach własnych zastosowanometodę wzniesienia kapilarnego oraz metodę flotacji filmowej dla układów mikrokulki szklane-woda i mikrokulki szklane-dekan. Uzyskane dane dla cieczy odniesienia i dla cieczy badanej wprowadzano dozmodyfikowanego równania Washburn'a i...

Badanie zdolności zwilżających mieszanin niejonowego surfaktantu gemini S-10 z surfaktantami anionowymi CsDS (dodecylosiarczan cezu) i LiDS (dodecylosiarczan litu). Badane powierzchnie różniły się stopniem hydrofobowości (szkło, stal, polimetakrylan metylu). Niektóre mieszaniny wykazywały synergizm w procesie zwilżania.

Ciecz jonowe znajdują szerokie zastosowanie w technologii membran ciekłych, szczególnie w procesach separacji i oczyszczania gazów. Praca opisuje zdolność cieczy jonowych do zwilżania komercyjnie dostępnych porowatych nośników stosowanych w technologii membran ciekłych. Wyznaczenie charakterystyki nośników pozwoliło na wskazanie czynników mających wpływ na procesy zwilżania. Do wyznaczenia kątów zwilżania zastosowano metodą siedzącej...