Tytułowy związek składa się z kompleksowego kationu, w którym do żelaza(II) oktaedrycznie koordynują trzy bidentne ligandy fenantrolinowe oraz dwóch jednoujemnych agregatów: [Cl(MeOH)2](-) i [Cl(MeOH)4](-), gdzie jony chlorkowe i cząsteczki metanolu są powiązane wiązaniami wodorowymi.

Praca prezentuje analizę samoorganizacji związku kompleksowego z prostszych jonów na przykładzie silanotiolanosodanu bis(dimetoksyetan)sodu. Stwierdzono, że w anionie (RS)2Na- obie grupy tri-tert-butoksysilanotiolanowe mają tę samą skręcalność - obie (P) lub obie (M). Zjawisko to występuje we wszystkich znanych sodanach i litanach zawierających grupę (tert-BuO)3SiS.

Badano dekompozycję termiczną związków bis(tetraethylammonium) tetrachloroferrate(II). Stosowano następujące metody badawcze: TG-FTIR, TG-MS i DTA. Pomiary przeprowadzono w atmosferze obojętnej w zakresie temperatur od 293 K do 1073 K. Stałe produkty dekompozycji identyfikowano metodą spektroskopii w podczerwieni, spektroskopii Mössbauera oraz metodą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego. Przedyskutowano wpływ stopnia utlenienia...

Przedmiotem publikacji jest struktura krystaliczna tytułowego [NiCl{S2CN(CH2)4}Cl(C14H15P)]. Atom niklu jest w tym przypadku skoordynowany przez S,S-chelatującą resztę ditiokarbaminianową, cząsteczkę fosfiny, zaś geometrię koordynacyjną dopełnia atom chloru.