Rozwój przemysłowo-gospodarczy i rozwój infrastruktury oraz wzrost standardu życia mieszkańców każdego kraju nieodzownie niosą za sobą powstawanie rosnących ilości różnego rodzaju ścieków oraz odpadów przemysłowych i komunalnych. To z kolei przyczynia się do postępującego zanieczyszczenia i degradacji środowiska, w tym szczególnie podłoża gruntowego. Stąd niezwykle istotne jest zapobieganie zanieczyszczeniom poprzez projektowanie procesów technologicznych zgodnie z zasadami zielonej chemii i inżynierii, jak również opracowywanie nowych, przyjaznych dla środowiska technologii eliminacji zanieczyszczeń z powietrza, wody oraz gleb.

Zanieczyszczeniami gleb i gruntów mogą być związki chemiczne zarówno organiczne jak i nieorganiczne, metale ciężkie, pierwiastki promieniotwórcze, a także mikroorganizmy, które występują w glebach w zwiększonych ilościach. Zanieczyszczenia wpływają na właściwości gleby pod względem chemicznym, fizycznym i biologicznym. Co więcej, zanieczyszczenia gleb mogą ulegać depozycji do środowiska wodnego na skutek wymywania szkodliwych substancji np. przez wody opadowe a związki lotne mogą ulegać odparowaniu do atmosfery. Powodują tym samym zanieczyszczenie wód i powietrza. Usuwanie zanieczyszczeń z matrycy glebowej jest szczególnie trudne ze względu na różnorodne właściwości fizykochemiczne poszczególnych gruntów w zależności od lokalizacji. Zanieczyszczone tereny mogą się różnić pod względem przepuszczalności, poziomu warstw wodonośnych, składu granulometrycznego oraz składu materiału glebowego. Stąd, opracowanie odpowiedniej technologii remediacji gruntów zanieczyszczonych, wymaga wiedzy zarówno na temat właściwości gleby jak i właściwości zanieczyszczeń, z uwzględnieniem lokalnych wymogów związanych z budową hydrogeologiczną oraz przyszłym zagospodarowaniem gruntów.