Opracowanie względnie prostej i taniej metody, ale charakteryzującej się dużą powtarzalnością, pozwoliłoby upowszechnić ocenę składników żywności pod kątem ich aktywności epigenetycznej w naukach o żywności i żywieniu człowieka. W przedstawionym projekcie planuje się optymalizację trzech stosunkowo prostych metod elektroforetycznych i ich weryfikację na potrzeby badania wpływu składników żywności na metylację DNA. Z tego względu pierwszym elementem projektu będzie dobranie modelu komórkowego in vitro w formie kokultury, możliwie wiarygodnie odzwierciedlającego warunki jakie panują w ludzkim organizmie. Profil metylacji DNA w danej linii występującej w kokulturze zostanie oznaczony za pomocą standardowej elektroforezy w żelu agarozowym, elekroforezy kapilarnej i metylowrażliwego testu kometowego z zastosowaniem endonukleaz restrykcyjnych HpaII i MspI. Aby zaobserwować zmiany w poziomie metylacji DNA za pomocą proponowanych metod, kokultury będą traktowane metioniną, która jest donorem grup metylowych oraz pochodnymi katechiny, o których wiadomo, że obniżają poziom metylacji DNA. Do weryfikacji uzyskanych wyników zostanie użyta metoda referencyjna wykorzystująca technikę PCR (EpiMark®). Trzecim celem projektu będzie modyfikacja metylowrażliwego testu kometowego umożliwiająca rozróżnienie 5-metylocytozyny (5-mC) od 5-hydroksymetylocytozyny (5-hmC) oraz oszacowanie poziomu 5-hmC w komórkach dzięki wykorzystaniu glukozylacji 5-hmC. Wyniki uzyskane za pomocą zmodyfikowanej wersji testu kometowego zostaną sprawdzone referencyjną metodą (EpiMark®) wykorzystującą technikę PCR. Potwierdzenie możliwości zastosowania testu kometowego do oznaczania poziomu 5-hmC pozwoli na zrealizowanie kolejnego celu jakim będzie śledzenie zmian w poziomie 5-hmC pod wpływem stresu oksydacyjnego wywołanego np. H2O2 w wybranej kokulturze za pomocą zaproponowanej modyfikacji testu kometowego.