Abstract

Transport wodny jest najtańszy, najbezpieczniejszy i najmniej uciążliwy dla środowiska naturalnego. Przywrócenie regularnej żeglugi towarowej pociągnie za sobą rewitalizację istniejącej i budowę nowej infrastruktury przeładunkowo-logistycznej śródlądowych portów handlowych. Kreując politykę transportową, trzeba pamiętać, że transport wodny jest najbardziej ekologicznym rodzajem transportu. Wytwarza zaledwie 10% emisji gazów wydalanych do atmosfery przez równoważny transport kołowy. Jego energochłonność to 30% energochłonności transportu kołowego. W artykule została poruszona tematyka związana z żeglugą śródlądową na dolnej Wiśle. Zaprezentowana została Wisła jako droga wodna, jej jakość oraz opis ogólnych uwarunkowań żeglugowych. Przedstawiono opis układu i stanu infrastruktury wodnej ze szczególnym uwzględnieniem portów rzecznych i floty śródlądowej. W pracy zawarto koncepcję rozwoju drogi wodnej Wisły na odcinku Bydgoszcz – Gdańsk. Przedstawione są bariery utrudniające rozwój transportu wodnego i przesłanki przemawiające za aktywizacją dróg wodnych w Polsce. Zaproponowano drogę wodną Wisły, jako łańcuch w ogólnopolskiej sieci transportowej z terminalami kontenerowymi na istniejących nabrzeżach w Porcie Gdańsk i nowym terminalem w Bydgoszczy, w rejonie Warszawy oraz docelowo w rejonie Krakowa już jako elementu przyszłego kanału Śląskiego, a także przyłączono ją do ogólnopolskiej sieci transportowej. Koncepcja centrum logistycznego w Bydgoszczy zawiera plan zagospodarowania obszaru, połączenie do sieci transportowej i schemat funkcjonalny.

Authors (2)