Abstract

Pomimo, iż środowisko zawsze stanowiło istotny aspekt podróży podróżujący rzadko odwołują się bezpośrednio do spraw ochrony przyrody. Proekologicznie nastawieni turyści, poszukujący tylko takich form wypoczynku, które można realizować bez naruszenia praw środowiska i wymagający od innych takich samych postaw nadal stanowią klientelę niszową i nie charakteryzują się dostateczną mocą konsumpcyjną aby wprowadzić istotne zmiany na rynku. Tym niemniej sytuacja ta musi ulec zmianie, jeżeli ludzka cywilizacja ma stać się cywilizacją ekorozwoju. Turystyka posiada znaczny, acz niedoceniany potencjał, aby stymulować proekologiczne zachowania i działania wśród turystów i innych działów gospodarki. Istnieje współcześnie wiele sprawdzonych strategii i mechanizmów wprowadzania ideii ekorozwoju w przemysł turystyczny. W celu uzyskania wymiernych efektów należy wprowadzić je na szeroką skalę w działalność podmiotów turystycznych. W procesie tym decydujące znaczenie ma świadomość i kultura ekologiczna podmiotów uczestniczących w turystyce, tak turystów, jak i przedstawicieli sektora usług turystycznych. Ponadto konieczne jest współdziałanie z władzami różnego szczebla, z samorządami i organizacjami pozarządowymi, które są zaangażowane w szeroko pojętą politykę ekorozwoju. Należy również podkreślić, iż nie wszystkie z dostępnych opcji ekologizacji turystyki wymagają dużych nakładów inwestycyjnych, zaś wszystkie przynoszą poprawę jakości walorów przyrody, a nawet mogą doprowadzić do rekultywacji terenów zdegradowanych i tym samym przyczynić się do poprawy wizerunku regionu. Ponadto, tradycyjnie poprawiają one satysfakcję turystów z wypoczynku. Na poziomie podmiotów turystycznych konsekwencją wprowadzenia polityki ekorozwoju jest obniżenie kosztów operacyjnych przedsiębiorstwa, oraz poprawa warunków pracy. Prowadzi to do zmniejszenia rotacji pracowników, którzy bardziej identyfikują się z "zielonymi" firmami, zwłaszcza, jeżeli sami uczestniczyli w procesie wprowadzania polityki ekorozwoju w przedsiębiorstwie. Zaangażowanie się w ochronę środowiska i promowanie bardziej odpowiedzialnego systemu zarządzania, może łatwo zostać zauważone i docenione w skali krajowej, a nawet międzynarodowej, przekładając to na większe zainteresowanie klientów. Wspólnymi siłami możliwe jest ukierunkowanie rozwoju turystyki zapewniające odpowiednią ochronę przyrody i umożliwiające następnym pokoleniom korzystanie z dobrodziejstw wypoczynku na "łonie przyrody".

Authors (2)