Artykuł zawiera szkicową charakterystykę anglosaskich normatywów urbanistycznych (m.in. Parker Morris Standards oraz CABE Building for Life) oraz roli, jaką normatywy odgrywają w kształtowaniu jakości zamieszkania w zespołach zabudowy wielorodzinnej.

Wielkie osiedla mieszkaniowe doby modernizmu stanowią istotny zasób polskich mieszkaniowy będąc jednocześnie dominującą formą miejskiego środowiska mieszkaniowego. Odnowa miasta w realiach polskich (wschodnioeuropejskich) oznacza reurbanizację powojennych struktur. Osia tego procesu jest kwestia jakości przestrzeni publicznej rozpatrywana w skali ogólnomiejskiej a wręcz regionalnej. Ochrona przed rozwojem syndromu wielkiego osiedla...

Wielkie osiedla mieszkaniowe doby powojennego modernizmu dobrze zlokalizowane w strukturze miasta uznawane były dotąd za obszary ustabilizowane, wypełnione. Obecnie obserwowana jest tendencja uzupełniania, dogęszczania zabudowy nowymi, komercyjnymi inwestycjami uslugowymi i mieszkaniowymi. Postęp tego żywiołowego procesu wykorzystuje główne potencjały modernistycznych dzielnic - rozwiniętą miejską infrastrukturę techniczną i społeczną...

Podwórko-osiedle-dzielnica: wokół tej osi koncentruje się dziś dyskusja publiczna nad lokalnością i rozwojem miejskiej wspólnotowości. Te trzy elementy są zarazem najważniejszymi skalami budowania przestrzeni zamieszkania, od której zależy, czy mieszkamy "razem", czy jedynie obok siebie. Czy wysoka jakość miejskiej przestrzeni powinna być przez nas traktowana bardziej jako luksus, czy przeciwnie - jako dobro pierwszej potrzeby?...

Osiedla mieszkaniowe byłego NRD od 10 lat są poddawane rewitalizacji. Zmieniająca się sytuacja polityczo-ekonomiczna wpływa na zmianę postrzegania przyszłości tych struktur. Powstanie akceptowanych społecznie przestrzeni publicznych jest warunkiem przebudowy ''sypialni-blokowisk'' w sprawnie funkcjonujące dzielnice miejskie. Możliwość realizacji tej wytycznej jest zależna nie tyle od możliwości technicznych ile od czynników...