Przeanalizowano wpływ różnych parametrów napawania laserowego na morfologię i twardość warstwy otrzymanej z jednego proszku na bazie kobaltu. Stwierdzono różnice zarówno w budowie jak i twardości wytworzonych warstw.

Tytułowy niesolwatowany kompleks zawiera Co(III) skoordynowany przez trzy reszty chelatujące ditiokarbaminowe. Centralny rdzeń CoS6 tworzy zniekształcony oktaedr.

Tytułowy kompleks tris(1-pirolidynoditiokarbaminiano-S,S')-kobalt(III), będący disolwatem chloroformu zawiera Co(III) oktaedrycznie skoordynowany przez trzy reszty ditiokarbaminowe. Molekuły chloroformu zaangażowane są w tworzenie cząsteczkami kompleksu oddziaływań typu C-H...S

Reakcja [Co{SSi(OtBu)3}2(NH3)]2 z pyrrolidyną prowadzi do otrzymania kompleksu [Co(C12H27O3SSi)2(C4H9N)2], gdzie atom kobaltu(II) jest koordynowany przez dwie reszty silanotiolanowe i dwie reszty pyrrolidyny. Specyficzne przestrzenne ułożenie wszystkich ligandów dodatkowo daje możliwość utworzenia dwóch wewnątrzcząsteczkowych wiązań wodorowych N-H***O.

Tytułowy związek [Co(C12H27O3SSi)2(C7H9N)(NH3)] został otrzymany w reakcji dimerycznego amoniakalnego tri-tert-butoksysilanotiolanu kobaltu(II) z 2-etylopirydyną. Atom kobaltu w otrzymanym związku jest koordynowany przez dwa atomy siarki, jedną resztę 2-etylopirydyny i jedną cząsteczkę amoniaku. Dzięki specyficznemu przestrzennemu ustawieniu ligandów, dodatkowo tworzy się wiązanie wodorowe wewnątrz cząsteczkowe N-H - S