Przedstawiono mechanizmy oscylacji różnicy potencjału elektrycznego między fazami wodnymi w oscylatorach z membraną ciekłą. Omówiono ich właściwości chaotyczne oraz możliwości wykorzystania w modelowaniu złożonych procesów bilogicznych w organizmach żywych.

Zbadano wpływ stężenia surfaktanta (bromek heksadecylotrimetyloamonowy) w fazie donorowej, rodzaju rozpuszczalnika organicznego w membranie oraz objętości membrany na krzywe oscylacyjne różnicy potencjałów elektrochemicznych między fazami wodnymi oscylatora z membraną ciekłą. Wykazano, że obserwowane oscylacje związane są ze zmianami stężeń związków jonowych na granicy membrana/wodna faza akceptorowa.

Zbadano wpływ stężenia alkoholu etylowego na charakterystyki oscylacyjne oscylatorów membranowych zawierających kationowy surfaktant: chlorek benzylodimetylotetradecyloamoniowy lub bromek tetradecylotrimetyloaminowy. Stwierdzono, że są one podobne niezależnie od rodzaju użytego surfaktanta. Bez alkoholu etylowego w fazie wodnej donorowej nie obserwuje się oscylacyjnego transportu indywidów w badanych układach.

Badano możliwość zastosowania oscylatorów z membraną ciekłą zawierający kationowy (chlorek benzylodimetylotetradecyloamonowy) lub anionowy (oleinian sodu) surfaktant do rozpoznawania substancji odpowiedzialnych za wrażenia smakowe. Wykazano, że charakterystyki oscylacyjne są odmienne dla układów zawierających różne substancje smakowe. Można stwierdzić, że układy badane mogą być stosowane do rozróżniania substancji smakowych.

.