Opisano i przeanalizowano budowę chemiczną, właściwości chemiczne i właściwości kinetyczne kationów metali w roztworach wodnych. Zwrócono uwagę na czynniki decydujące o właściwościach fizycznych roztworów.Wskazano na korelacje między stanami koordynacyjnymi soli i właściwościami roztworów. Zwrócono uwagę na nowe elementy chemii roztworów wodnych.

Wyniki pomiarów gęstości i szybkości rozchodzenia się dźwięku w roztworach nadchloranu amonu, nadchloranów alkiloamoniowych i tetrafenyloboranu tetrabutylomoniowego w N,N-dimetyloformamidzie wyznaczono wartości graniczne cząstkowych molowych objętości i rozszerzalności. Dokonano rozdziału tych wartości na udziały jonowe. Przeanalizowano wpływ temperatury oraz długości łańcucha na te wielkości.

Zbadano kalorymetrycznie i spektrofotometrycznie równowagi kompleksów koordynacyjnych jonu niklu(II) z jonami jodkowymi oraz z jonami bromkowymi w DMPU i w DMSO. Stwierdzono, że w dimetylopropylo-moczniku powstają dwa trwałe mono- i dibromkowe kompleksy niklu(II), zaś w dimetylosulfotlenku jonyniklu(II) istnieją w postaci kompleksu solwatacyjnego. W wyniku badań krystolograficznych stwierdzono, że stały NiBr2 istnieje w DMSO jako...

W pracy porównano właściwości dwóch nowych prototypowych wersji amperometrycznego czujnika ditlenku siarki, wyposażonego w elektrody robocze wykonane w postaci warstw złota i platyny napylonych bezpośrednio na zewnętrzną powierzchnię membrany nafionowej. Elektrolitami wewnętrznymi były wodne roztwory kwasu siarkowego z dodatkiem dimetylosulfotlenku.

W publikacji przedstawiono rezultaty badań dotyczące selektywności amperometrycznego czujnika ditlenku siarki z membraną nafionową wobec tlenku węgla i dwutlenku azotu jako interferentów. Zostały porównane współczynniki selektywności dla czujników wypełnionych roztworami elektrolitów zawierających wodne roztwory kwasu siarkowego i różne ilości rozpuszczalnika aprotycznego - dimetylosulfotlenku.