W pracy przedstawiono rezultaty badań struktury i własności transportowych szkieł bizmutowo-germanianowych i bizmutowo-krzemianowych. Potwierdzono, że przewodnictwo elektryczne jest typu jonowego. Tymi jonami są jony tlenu. Opisano związek między kolorem szkieł, a koncentracją jonów tlenu. Zbadano wpływ wygrzewania w atmosferze wodoru na własności szkieł. Opisano w sposób jakościowy i ilościowy procesy tworzenia się w wyniku redukcji...

W pracy zbadano wpływ procesu redukcji w wodorze prowadzonej w temperaturze 380°C na mikrostrukturę i skład pierwiastkowy próbki szkła Bi0.4Pb0.2Si0.4Ox. Wykazano, że na skutek redukcji w próbce tworzy się wyraźnie odseparowana wierzchnia warstwa o grubości ok. 50µm, która jest zubożona w tlen i charakteryzuje się lepszą przewodnością elektryczną. Stwierdzono również, że na powierzchni szkła tworzą się granule metalicznego bizmutu...

Podczas krótkiego wygrzewania szkieł bizmutowo-krzemianowych w wodorze (około 5 min w 375C) przewodnictwo powierzchniowe wzrasta o kilka rzędów wartości. Nośnikiem ładunku w tych próbkach jest hopping elektronowy między zlokalizowanymi stanami w badanej warstwie krzemu, zawierającej małe klastry Bi. Wpływ granul bizmutu na przewodnictwo jest widoczny w drugim stadium redukcji, które zachodzi po redukcji dłuższej niż 4h.