W artykule przedstawiono w sposób schematyczny ideę powstawania kolejnych rys w konstrukcjach żelbetowych na przykładzie osiowo rozciąganego pręta. Opisano początkowy oraz końcowy stan zarysowania. Wyprowadzono wzór na szerokość rysy. Przedstawiono interpretację geometryczną rys dla fazy początkowego zarysowania oraz efekt tension stiffening na przykładzie elementu osiowo rozciąganego. Przedstawiono przykładowe obliczenia miary...

W pracy opisano mechanizm powstawania rys dla osiowo rozciąganego pręta żelbetowego. Na tej podstawie określono maksymalny i minimalny rozstaw rys, konfrontując otrzymane wyniki z procedurami podanymi w normie europejskiej PN-EN 1992-1-1:2008 oraz w normie polskiej PN-B 03264:2002. Przedstawiono praktyczne wnioski do projektowania, wynikajace z przeprowadzonej analizy.

W pracy dokonano porównania metody obliczania szerokości rys ukośnych według koncepcji Boriszańskiego (będącej podstawą obliczeń w polskiej normie projektowania konstrukcji żelbetowych) z procedurą bazującą na modelu kratownicowym. Rezultaty obliczen porównano z wynikami badań eksperymentalnych Leonhardta i Walthera. Porównanie wykazało znacznie lepszą zgodność metody kratownicowej w stosunku do metody PN.

Artykuł przedstawia podstawowe prawa konstytutywne definiowane w ramach mechaniki ośrodka ciągłego, wykorzystywane do opisu zachowania się betonu. Dodatkowo wspomniano także o innych sposobach symulacji betonu. Opisano także zasadnicze metody uzwzględniania obecności stali zbrojeniowej w modelowaniu elementów żelbetowych.

W pracy przedstawiono zagadnienia związane z projektowaniem belek żelbetowych na ścinanie w kontekście spełnienia wymogów stanu granicznego rozwarcia rys ukośnych. Poddano analizie metodę zawartą w polskiej normie PN-B-03264:2002 oraz metodę bazującą na modelu kratownicowym. Weryfikację obu metod przeprowadzono na bazie wyników badan eksperymentalnych Leonhardta i Walthera.