Zbadano scenariusze komunikacji pomiędzy wieloma stronami gdzie informacje są przesyłane od wielu nadawców do wielu odbiorców.

Scharakteryzowaliśmy zestaw dzielonych kwantowych stanów, który zawiera kryptograficznie prywatny klucz. Pozwala nam to przerobić teorię prywatności jako paradygmat blisko związany z tą, która jest używana w manipulacjach splątania.

Nieliniowe własności stanów kwantowych, takie jak entropia, splątania, określają ilość ważnych fizycznych źródeł i są często używane w informatyce kwantowej. Na ogół są one obliczane z pełnego opisu stanu kwantowego, pomimo tego, że zależą od niewielkiej ilości parametrów opisujących dany stan. Wyciągamy nielokalną i nieliniową wielkość, mianowicie entropię Renyi, z lokalnych pomiarów dwóch par fotonów splątanych polaryzacyjnie.

Niedawno pokazano, że jeżeli dwupodukładowy stan kwantowy spełnia strukturalne kryterium separowalności oparte na pewnym liniowym odwzorowaniu dodatnim (tzw. odwzorowanie redukcyjne) to musi także spełniać skalarne kryterium separowalności oparte na nierównościach entropijnych. Ponieważ nierówności te są obiecującymi z eksperymentalnego punktu widzenia detektorami splątania w układach kwantowych, interesującym wydaje się pytanie...

Celem pracy było uzupełnienie ogólnego paradygmatu destylacji bezpiecznego klucza kryptograficznego z dwucząstkowych stanów splątanych, a w szczegolności znalezienie nowych konstrukcji stanów kwantowych o splątaniu związanym z niezerowym destylowanym kluczem kryptograficznym. Kolejnym celem pracy było uogólnienie powyższego paradygmatu dwucząstkowego na przypadek wielu cząstek. W szczególności sformułowanie definicji wielocząstkowych...