Przedstawiono wyniki badań wpływu rodzaju i koncentracji nanocząsetek Al2O3, TiO2, Cu oraz rodzaju podłoża na wartość kąta zwilżania nanocieczy woda-Al2O3, woda-TiO2 oraz woda-Cu na podłożu stalowym, aluminiowym i szklanym. Badano nanociecze o trzech koncentracjach masowych nanocząstek: 0,01%, 0,1% oraz 1%. Jako ciecz bazową zastosowano wodę destylowaną.

Kat zwilżania stanowi wielkość fizyczną umożliwiającą ocenę wielu parametrów charakteryzujących ciecze i ciała stałe o płaskich powierzchniach. W pracy zaprezentowano metodę wyznaczania kąta zwilżania na podstawie analizy cyfrowego obrazu kropli cieczy. Do obliczenia katą zwilżania wykorzystano algorytm regresji gaussowskiej. Umożliwia on ocenę kata miedzy dwiema powierzchniami, bez konieczności reprezentowania ich za pomocą funkcji o...

Dokument przedstawia wyniki badań wpływu koncentracji nanocząstek Cu na wartość kąta zwilżania nanocieczy woda-Cu na powierzchni szklanej. Badano ciecze o trzech koncentracjach masowych nanocząstek: 0,01%, 0,1% oraz 1%. Testowanymi nanocząstkami była miedź, cieczą bazową natomiast woda destylowana. Rozmiar nanocząstek nie przekraczał 50 nm.

Polimery stosowane jako warstwy ślizgowe w hydrodynamicznych łożyskach wzdłużnych to zazwyczaj tworzywa termoplastyczne charakteryzujące się relatywnie wysokimi wartościami kątów zwilżania w porównaniu z metalami. Metale, w tym również Babbitt czy inne stopy łożyskowe, cechują niskie wartości kątów zwilżania. Im niższy kąt, tym powierzchnia lepiej się zwilża. Tworzywa sztuczne wykorzystywane w węzłach tribologicznych mających zapewnić...

Pośrednie metody oceny zdolności zwilŜania drobnych cząstek lub materiałów porowatych wymagają wyboru cieczy odniesienia, dla której kąt zwilŜania jest równy zeru. W badaniach własnych zastosowanometodę wzniesienia kapilarnego oraz metodę flotacji filmowej dla układów mikrokulki szklane-woda i mikrokulki szklane-dekan. Uzyskane dane dla cieczy odniesienia i dla cieczy badanej wprowadzano dozmodyfikowanego równania Washburn'a i...