Przedstawiono wyniki badań docierania porowatej powłoki ceramicznej Cr2O3 naniesionej na podłoże stalowe. Analizowano wydajność obróbki i chropowatość powierzchni podłoża. Przeanalizowano jak zmieniała się średnia gęstość badanych powłok w zakresie zmiany ich grubości w czasie docierania. Zasygnalizowano jaki wpływ może mieć porowatość powłoki na zakłócenia związane z odczytem parametrów chropowatości.

Omówiono techniki dawkowania zawiesiny ściernej w docierarkach do płaszczyzn. Przedstawiono wyniki badań wpływu koncentracji mikroziaren ściernych w zawiesinie na wydajność i jakość obróbki powierzchni płaskich. Analizowano wpływ podstawowych warunków docierania materiałów ceramicznych z uwzględnieniem intensywności dawkowania ścierniwa.

W pracy omówiono proces docierania porowatej powłoki ceramicznej (trójtlenku chromu) w rozróżnieniu dla trzech wstępnych grubości naniesionych powłok. Przeanalizowano wpływ tego parametru na przebieg procesu i rezultaty obróbki. Wyniki badań wykazały istotny wpływ początkowej grubości powłok, w których porowatość charakteryzowała się niejednorodnością na przekroju poprzecznym badanych powłok.

Przedstawiono metodę pomiaru ubytku liniowego docieranych elementów i docieraków. W badaniach wykorzystano wzorcowe odciski Vickers'a wykonane na stalowych próbkach kontrolnych. Pomiary przekątnych odcisków przeprowadzono przy pomocy mikroskopu stereoskopowego i kamery CCD, sprzężonej z programem komputerowym MultiScan v.6.08.

Przestawiono metodykę i wyniki jakościowych i ilościowych badań skażenia powierzchni mikroziarnami ściernymi oraz wpływ warunków docierania na intensywność zjawiska. W badaniach wykorzystano mikroskopie skaningową i mikroanalizę rentgenowską.